به گزارش شهرآرانیوز، آیت الله حاج آقا عطاءالله اشرفی اصفهانی در سال۱۳۲۳ هجری قمری یا ۱۲۸۱ هجری شمسی در یک خانواده روحانی در خمینی شهر اصفهان متولد شد. وی فرزند مرحوم حجت الاسلام و المسلمین میرزا اسدالله فرزند مرحوم حجتالاسلام میرزا محمدجعفر بود و جد اعلای ایشان از علمای بزرگ جبل عامل بود.
وی تنها فرزند ذکوری بود که از پدرش به یادگار مانده بود و پس از دوران کودکی جهت تحصیل علوم دینی به شهر اصفهان رفت که ۲۳ سال با مشقت و سختی دوران تحصیل خود را گذراند و در مسیر خود استقامت ورزید و در نهایت در ۸۰سالگی جمعه ۲۳ مهرماه ۱۳۶۱ به عنوان پنجمین شهید محراب به فیض شهادت نائل آمد. به مناسبت سالگرد این شهید گرانقدر و روحانی خادم به دین اسلام و انقلاب اسلامی ایران بر زندگی و سرگذشت وی تورقی زدیم.
شهید اشرفی تحصیلات ابتدایی مقدماتی را در خمینی شهر گذرانده و در ۱۲سالگی برای ادامه تحصیل راهی اصفهان شد و طی حدود ۱۰سال از محضر علمایی چون آیت الله سیدمهدی درچهای، آیت الله سیدمحمد نجفآبادی، مرحوم فشارکی و مرحوم مدرس که از علمای شاخص زمان خود بودند، استفاده کرد.
آیت الله اشرفی اصفهانی دوران طلبگی خود را با سختی فراوان گذراند و با وجود فقر مالی شدید خانواده دست از تحصیل نکشید و هدف خود را کنار نگذاشت. او مدتی که در حوزه علمیه اصفهان بود هر هفته فاصله میان اصفهان تا خمینی شهر را که ۱۲کیلومتر بود، طی میکرد.
شهید اشرفی در خاطرات خود آورده است «دوشنبه خوراکم تمام میشد. سهشنبه دو ریال پولم را خرج میکردم، چهارشنبه که آخرین روز تحصیل بود را بدون پول و غذا میگذراندم.
زمانی در حجرهای با سه نفر دیگر در مدرسه نوریه اصفهان زندگی میکردیم. بسیاری از روزها نه چای داشتیم نه نفت و نه قند. برای مطالعه در شب از نور چراغ نفتی توالتهای مدرسه استفاده میکردم. در روزهای جمعه به یکی از مساجد دورافتاده اصفهان میرفتم و از صبح تا عصر درآن مسجد درسهای یک هفته را دوره میکردم. در مدت دوازده ساعتی که آنجا مطالعه میکردم غذای من فقط مقداری دانه ذرت برشته بود.»
در سال ۱۳۰۲ هجری شمسی در ۲۰ سالگی برای ادامه تحصیل و نیل به مقامات عالیه و دینی به حوزه علمیه قم رفت و ۲۳سال تمام تحصیلش را در آنجا ادامه داد.
شهید اشرفی با همه مشکلات و مسائل آن زمان، در تحصیل علوم اسلامی و دینی جدیت به خرج میداد. پس از مدت کوتاهی از فضلا و مدرسان نامی و برجسته حوزه علمیه قم به شمار آمد. در ۴۰سالگی اجازه اجتهاد خود را از آیت الله خوانساری دریافت کرد.
در سال ۱۳۳۵ هجری شمسی شهید اشرفی بنا به دستور مرحوم آیت الله بروجردی برای تبلیغ و نشر معارف و احکام دین و تقویت بنیه دینی و مذهبی اهالی کرمانشاه به این شهر مهاجرت کرد.
وی پس از ورود به کرمانشاه طلاب و شاگردان بسیاری را تربیت کرد و خدمات گستردهای در حوزه دینی از خود به یادگار گذاشت. از جمله فعالیتهای وی در این دوره میتوان به تکمیل ساخت مدرسه آیتالله بروجردی و توسعه کتابخانه آن مدرسه اشاره کرد.
- تاسیس حوزه علمیه امام خمینی(ره) در باختران و اداره این حوزه با بیش از ۶۰ نفر از طلاب
- بازسازی مدرسه مرحوم آیت الله بروجردی
- توسعه کتابخانه مدرسه مرحوم آیت الله بروجردی که نزدیک ۲ هزارجلد به کتابهای آن اضافه کردند.
- تاسیس حوزه علمیه خواهران که پس از شهادت ایشان به نام حوزه علمیه شهید محراب نامگذاری شد.
- ایجاد وحدت کامل بین روحانیت شیعه و سنی که از بزرگترین خدمات آن شهید است که در طول تصدی مسئولیت به عنوان امام جمعه در این رابطه سمینارهای متعددی در شهرهای مختلف به ویژه با حضور برادران اهل سنت تشکیل داد که اثرات بسیار مطلوبی داشته است.
- بازسازی مسجد جامع باختران که از برکت نماز جمعه این مسجد بازسازی کامل شده است.
- بازکردن شماره حسابهای متعدد به نام مهاجران جنگی و جبهه جنگ و بازسازی مناطق جنگی و همچنین کمک به سیل زدگان خوزستان و زلزله کرمان و طبس که تمام وجوه این شماره حسابها جمعآوری و برای نجات برادران و خواهران آسیب دیده و برادران رزمنده صرف شده است.
با اوجگیری انقلاب اسلامی ایران به رهبری حضرت آیت الله امام خمینی(ره)، شهید اشرفی نیز حرکتهای وسیعی را در کرمانشاه پایه گذاری کرد. عمدهترین آن برگزاری مراسمی بود که تا آن روز سابقه نداشت؛ در واقع جرقهای بود برای شعلهورشدن یک آتش عظیم در این منطقه و آن مجلس بزرگداشت شهادت آیتالله حاج سید مصطفی خمینی بود که بنا به دعوت و اطلاعیه شهید اشرفی اصفهانی در مسجد آیت الله بروجردی برگزار شد.
ساواک با وجود بسیج تمام نیرو و قوای خود برای دستگیری و کارشکنی در مراسم موفق نشد و سخنرانان به طور مخفیانه از شهر خارج شدند.
آیتالله اشرفی اصفهانی که امام جمعه کرمانشاه بود با آغاز جنگ تحمیلی و بسیج همه جانبه مردم و قوای مسلح برای حضور در جبهه و پشتیبانی جبهههای جنگ، آیتالله اشرفی نیز با مهم توصیف کردن مسئله جنگ، در مدت ۲۵ ماه در تمام خطبههای نماز جمعه و مصاحبهها و پیامهای خود به حضور مردم در جبههها تأکید میورزید.
شهید محراب، دائماً با حضور در جبههها به دیدار رزمندگان میشتافت و مقید بود که برای آنان سخنرانی کند و با یکایک رزمندگان مصافحه میکرد و با آنان به گفتوگو مینشست و میفرمود: وقتی به جبهه میروم تا مدتی روحیهام قوی میشود.
علیرغم کهولت سن مسافتهای طولانی و راههای صعب العبور را به عشق دیدار دلاورمردان جبهه توحید، با وسایل نقلیه نظامی در شرایط دشوار میپیمود.
بارها در جبهههای ایلام، قصر شیرین و پادگان ابوذر، گیلان غرب، نوسود، بستان، آبادان، خرمشهر و سومار حضور یافت و با سخنرانیهای دلنشین به سپاهان اسلام روحیه بخشید. پس از آزادی قصر شیرین به آن شهر سفر کرد و با خواندن دو رکعت نماز شکر در مسجد این شهر، سپاسگزاری خود را به درگاه خداوند به جای آورد.
وجود شهید اشرفی در مناطق عملیاتی سبب دلگرمی رزمندگان و باعث شور و شوق بسیار در آنها بود. یک بار پس از عزیمت به منطقه جنوب، عازم شهر آزاد شده بستان شد و زیر بمباران وحشیانه دشمن وارد شهر شد و از آنجا به آبادان رفت. هنگام آغاز عملیات فتح المبین در دوم فروردین ۱۳۶۱، در قرارگاه حضور یافت و پیشنهاد کرد عملیات به نام حضرت زهرا (س) نامگذاری شود.
آیت الله اشرفی اصفهانی پس از ۸۰سال زندگی پرافتخار و خدمت به اسلام و قرآن، توسط منافقان ظهر ۲۳مهرماه ۱۳۶۱ در نماز جمعه مسجد جامع و در محراب نماز به افتخار شهادت نائل آمد و طومار زندگی پرافتخارش نه تنها بسته نشد بلکه ورقی دیگر خورد و نامش در صحنه گیتی مانند خورشید برای همیشه میدرخشد.